Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Εγινε 2 ετων ο πριγκηπας μου...

Αυτη την γλυκεια φατσουλα αντικρυσα πριν δυο χρονια μετα απο 37 δυσκολες κ γεματες αγωνια εβδομαδες.Η πρωτες μου λεξεις μολις ξυπνησα απο την ναρκωση λογω εσπευσμενου τοκετου ηταν αν 'Ειναι καλα το μωρο μας?στον αντρα μου.Τα συναισθηματα αναμεικτα γιατι με την γεννηση του γιου μου εμαθα για το σοβαρο προβλημα υγειας του μπαμπα μου.Μια βδομαδα μετα τα πρωτα του γενεθλια ο μπαμπας μου εφυγε...Δεν το χορτασα το μωρο ,δεν το χαρηκα οσο ηθελα τον πρωτο του χρονο.Καταλαβα τι θα πει επιλοχειος καταθλιψη,ενα σφιξιμο στο στομαχι  κ μια συνεχη θλιψη ολες τις ωρες που τα ματια μου ηταν ανοιχτα.Και δυο χρονια μετα αυτη η φατσουλα τρεχει,με αγκαλιαζει κ μου λεει ΠΑΠΩ ΜΑΜΑ.Με ξυπναει με ενα ΜΙΜΕΡΑ το πρωι και ενα ΝΙΝΙΤΑ το βραδυ.ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΜΟΥ...και εγω τον κοιταω και ειμαι ευτιχισμενη.Ευτυχισμενη γιατι μπορει ο μπαμπακας μου να εφυγε αλλα εχω 3 αντρες να με αγαπανε κ να με φροντιζουν.Ευχομαι ολη σου η ζωη να ειναι γλυκεια σαν μελι.Εγω κανω οτι μπορω για αυτο...

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Free Counters