Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Μια ιστορια που με συγκινησε...

Μολις διαβασα αυτη την ιστορια στο facebook και ηθελα να την μοιραστω με σας...                                                   Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι.
Ντρεπόταν γι αυτήν, κι ώρες- ώρες την μισούσε. Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στη φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους. Δεν ήθελε να του μιλάει, για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας.με ένα μάτι, μονόφθαλμης. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα.
Μα, από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του! Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο Δημοτικό, πέρασε αυτή στο διάλειμμα να του πει ένα 'γεια', ένιωσε πολύ ταπεινωμένος! Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό, αναρωτιόταν.
Την αγνόησε. Της έριξε μόνο ένα βλέμμα όλο μίσος κι έτρεξε μακριά!
Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε:
"Εεεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!"
Ήθελε να πεθάνει! 'Ήθελε να εξαφανιστεί! Και όταν γύρισε σπίτι του, της είπε:
"Άν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου, τότε καλύτερα να πεθάνεις!"
Αυτή δεν του απάντησε.
"Δεν μ' ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος"
έλεγε πολλά χρόνια μετά σ' ένα φίλο του.
"Ήθελα να φύγω από κείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. 'Ετσι ... για να με βοηθάει. Δεν μπορούσε να πάει κάπου άλλού;
διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά της για σπουδές. Και τα κατάφερα. Μα λίγο μετά ήρθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη φοιτητική λέσχη
Αργότερα παντρεύτηκε! Αγόρασε δικό του σπίτι. Έκανε δύο παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, τη γυναίκα του και τη δουλειά του. Και για τη μάνα του, τσιμουδιά σε κανένα!
Μια μέρα - μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος ήθελε - η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δει από κοντά τα εγγόνια της. Και μόλις εμφανίστηκε στη πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε. Έξαλλος αυτός επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει, της φώναξε:
"Πώς τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά εδώ στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου;.Βγές έξω! Φύγε!."
Η μητέρα του απάντησε γαλήνια:
"Αχ, πόσο λυπάμαι Κύριε! Μάλλον μου δώσανε λάθος διεύθυνση!"
Κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά, πως ήταν η γιαγιά τους.
Πέρασαν χρόνια και μια μέρα έλαβε μια επιστολή - πρόσκληση για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το Δημοτικό σχολείο που θα γινόταν στην πόλη που γεννήθηκε! Είπε ψέματα στη γυναίκα του, ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο και μόνο από περιέργεια.
Οι γείτονες του είπαν ότι η μητέρα του είχε πολύ πρόσφατα πεθάνει. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ στο άκουσμα του θανάτου της μάνας του. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι αυτόν. Έγραφε:
"Αγαπημένε μου γιε, σε σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου..'Εμαθα ότι έρχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση κι ένιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω, έστω κι απ' την πόρτα. 'Εγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις.
Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα τη μονόφθαλμη. Αλλά, βλέπεις, όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα πολύ σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν μπορούσα να σκεφθώ οτι θα μεγαλώσεις και θα ζήσεις με ένα μάτι. Ετσι, σου έδωσα το δικό μου. 'Ημουν τόσο περήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι, αψεγάδιαστος...
Έχεις πάντα όλη την Αγάπη μου!
Η μητέρα σου.....                                                                                                                                                                                                           Αν θελετε διαβαστε την ιστορια και 
εδω

15 σχόλια:

  1. Δυστυχως υπαρχουν και τετοια παιδια και ακομα χειροτερα...τετοιοι ενηλικοι.Κρινουν τους αλλους απο την εξωτερικη εμφανιση και γενικα πριν τους γνωρισουν.ΚΑΛΗΜΕΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Ρεβέκκα!

    Πολύ συγκινιτική η ιστοριούλα σου που κρίβει πολλές αλήθειες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ τι ιστορια και αυτη!!!Ειμαι στη δουλεια και ειμαι ετοιμη να βαλω τα κλαματα!!!Δεν νομιζω οτι ακομα και με αυτο το γραμμα καταφερε αυτο το παιδι να μαλακωσει και να νιωσει αγαπη για την μανα του...Λυπαμαι πολυ που υπαρχουν τετοια ατομα!Καλημερα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρεβέκκα μου,
    τη διάβασα κι εγώ προχθές και είχα κυριολεκτικά συγκλονιστεί!!
    ΜΑΝΑ πόσα λόγια, αισθήματα... να χωρέσουν σ'αυτή τη λέξη, τι να πρωτοπεριγράψουν!!!
    Καλημέρα γλυκιά μανούλα :) !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγκλονίστηκα.. Η αγάπη της μάνας έχει τόση δύναμη.. Δεν υπάρχει κάτι πιο δυνατό..
    Είναι η μόνη αγνή αγάπη που δεν εκβιάζει για αντάλλαγμα..
    Πως είναι δυνατόν ο γιο της που μεγάλωσε με τόση αγάπη να είχε τέτοια συμπεριφορά απέναντι της.. Απίστευτο!
    Η ιστορία ελπίζω να αφυπνίσει κάποιους και να δώσει μαθήματα..
    Καλημέρα!!!
    xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. συγκλονιστικο....

    μην αγχωνεσαι εχεις τον χρονο σου.. φιλακια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αχ δεν το πιστευω!πολυ συγκινητικη ιστορια.πρεπει να μαθουμε στα παιδια μας να μην κρινουν τον ανθρωπο απο εξω αλλα να προχωρησουν πιο μεσα,πιο βαθια,στην καρδια!Ρεβεκκα μου ευχομαι να εισαι καλα και τα παιδακια σου γερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΠΩ ΠΩ!! πολυ συγκινητικη ιστορια πραγματικα!περασα να σου πω καλο βραδυ! και τη διαβασα!αχ η Μανα Ρεβεκκα μου..ολα τα μπορει!..
    Σε φιλω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ax, με τσάκισες! Ωστόσο ευχαρίστως θα έδινα στον τύπο μια μπουνιά που σαν ενήλικας δεν έκανε κάτι να ξεπεράσει το πρόβλημα.
    Πολύ συγκινήθηκα (και πικράθηκα μαζί)

    http://newagemama.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. meanan , Τζένη , ΓΩΓΩ, Lilium , Μοντέρνα Σταχτοπούτα , simone , lourdi , newagemama.com και εγω συγκλονιστηκα κ γιαυτο το μοιραστηκα μαζι σας.Δυστυχως υπαρχουν τετοια ατομα αυτο ειναι το τραγικο.ευχαριστω που περασατε απο εδω ,τα φιλια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ρεββέκα μου σε πιστεύω απόλυτα ότι υπάρχουν τέτοιες ιστορίες....................Και πίστεψεμε τις ζω εγώ προσωπικά καθημερινά..........Ο μεγάλος μου ο γιός όπου και δεν είμαι η βιολογική του μητέρα καθημερινός με αντιμετωπίζει σαν ξένη παρόλο που από τα 4 του χρόνια που μπαινοβγαίναμε στα νοσοκομεία και έκανα τα αδύνατα δυνατά για να τον αναστήσω και με την μάνα του απούσα. Τώρα είναι 10 στα 11 και με αντιμετωπίζει σαν μια ξένη...........Αλλά πότε δεν θα πάψω να νοιάζομαι και να πονάω ότι και αν μου λέι όπως και να μου συμπεριφέρεται γιατί πιστεύω μεγαλώνοντας θα καταλάβει ότι μια ξένη είχε γίνει για αυτόν πραγματική μητέρα.Σε φιλώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. marina μου καλα ειμαστε σε ευχαριστω.εχεις καποιο μπλοκγ δικο σου?εχεις παιδακια?μου αρεσει να μαθαινω πραγματα για τους ανθρωπους που εχουμε μια επικοινωνια.φιλακια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ρεβέκκα μου καλημέρα δεν έχω πάρει κάποιο μαιλ σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. REBBEKA MOY DEN EXO BLOG.EXO 2 PAIDAKIA.MILOYSAME TOTE GIA TON YPNO TOY MIKROY.DEN GRAFEI KAI ELLHNIKA SHMERA!!FILIA POLLA.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Free Counters