ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ Η ΑΝΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΙΟΓΙΟ ΤΗΣ.ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ-ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΓΕΜΙΖΕΙ....ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ 3.Ο ΜΑΡΙΟΣ ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡεβέκκα μου γλυκιά, δε θέλω να σε "ακούω" τόσο απαισιόδοξη...Όλοι μας έχουμε χάλια ψυχολογία με όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί τριγύρω μας, αλλά όπως βλέπεις κι εσύ, η ουσία της ζωής είναι όταν αυτά τα μικρά πλασματάκια μας εκπλήσσουν κάθε μέρα και περισσότερο με τις δεξιότητες που αποκτούν...Προσπάθησε να αφήσεις έξω τις μαύρες σκέψεις, σκέψου θετικά, και που θα πάει....όλα θα πάνε καλά!!! "Σφύριξε χαρούμενα, μπορείς, δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής...." Αφιερωμένο!Σε φιλώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡεβεκκάκι μου...πες μου ή μάλλον δείξε μου κάποιον που δεν έχει περάσει ακριβώς την ίδια μαυρίλα με εσένα....για μένα θα στο πω ΣΙΓΟΥΡΑ.....κι αυτό μέσα στην ζωή είναι, υπάρχει για να σε κάνει όπως πολύ σωστά είπες....να εκτιμάς όλα αυτά που εσένα σου φαντάζουν μικρά κι ασήμαντα...είναι κομμάτια της καθημερινότητας σου...της ιστορίας σου....των εικόνων που θα θυμάσει μεγαλώνοντας....μην διώχνεις...όπως είδες περνάει μόνο του ...σε φιλώ πολύ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο σας Ρεβεκκα μου αντε να περνουμε σειρα και αλλες μαμαδες! keep walking!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειμαι μανουλα αρα δεν μπορω παρα μονο να φανταστω οτι το γεγονος αντιο πανα ειναι κατι καταπληκτικο! Και οικονομικο στις μερες που ζουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι χαρουμενη γιατι τα παιδια χρειαζονται χαρουμενες μαμαδες για να ειναι ευτυχισμενα! Αυτο ξερω!
Μαρουλοφιλακια!
Βασω μου το βραδυ και το μεσημερι που κοιμαται την βαζουμε.Απλα εχθες ηταν η πρωτη φορα που την εβγαλε μονος του κ εκανε τσιτσα στο γιογιο.Δεν τα κανει κατω.Αν κ σημερα 2η μερα εκανε τα κακα του στο πατωμα.Βλεπουμε.Εγω ειχα σκοπο να ξεκινησω την ανοιξη αλλα λογαριαζα χωρις εκεινον.Φιλια κ η κορη μια χαρα τα παει.Εσυ ποσο εκανες μεχρι να μπορεις να βγειτε εξω χωρις πανα?φιλιαααααααααααα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαμά Κουκουβάγια το προσπαθω πολυ αλλα εχουν πεσει πολλα μαζεμενα τα τελευταια χρονια,δεν ειναι μονο η κατασταση η σημερινη.ευτυχως εχω ανθρωπους που με κανουν να χαμογελω.φιλια κ ευχαριστω για το ομορφο τραγουδακι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι μπράβο Ρεβέκκα μου!!Η ζωή είναι δική μας για να τη διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο!!!Η χαρά της ζωής είναι στα απλά καθημερινά !!!Ας τα χαρούμε λοιπόν!!Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡεβέκκα μου, μην είσαι έτσι! Έχεις τα αγγελούδια σου και τον καλό σου, που πάντα θα σου δίνουν λόγους να χαμογελάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα "φουουουου" για να φύγει το σύννεφο!
Φιλάκια!
Είναι όλα εκείνα που ονομάζουν μικρές χαρές, αλλά στην ουσία είναι τόσο μα τόσο μεγάλες!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε δίκιο το γλυκό mairaki που μου μίλησε για την υπέροχη γραφή σου!
Μακάρι να έχεις πάντα μόνο μικρές-μεγάλες χαρές!
Φιλί Διαμαντένιο!
Ρεβέκκα μου πόσο όμορφα ορίζεις τις στιγμές που σου δίνουν χαρά.. που σε κρατάνε από το χέρι να συνεχίσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο σύννεφο το σκοτεινό όλοι ζούμε.. αλλά έρχονται αυτά τα καθημερινά να μας φέρουν μυρωμένο αέρα...
Πολλά φιλιά κοριτσάκι μου και ευχές για τις μικρές σου ευτυχίες!
Ρεβεκκάκι μου Μπράβο!!! Το παιδί σου είναι μπροστά καλέ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην σκέφτεσαι τα δύσκολα..σκέψου όλα όσα έχεις και όχι όσα σου λείπουν!! Μην μένεις στα αρνητικά για να μπορείς να ζεις τα θετικά!
Φιλιά πολλά!!
Αυτα τα "μικρα" πράγματα αξίζουν πολλά...και κάνουν τη διαφορά...Σημερα σε ανακάλυψα μέσα απο το ιστολόγιο της Μαριλιας....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως σε βρηκα λοιπον...
Mαριτσακι αντε σιγα σιγα να τελειωνουμε αλλα ειναι μικρα ακομα μωρε.φιλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρνα από το blogάκι μου, σε περιμένει ένα βραβειάκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτες οι μικροχαρες ειναι που μας δινουν κουραγιο να συνεχιζουμε και να διωχνουμε τα μαυρα συννεφα που μας πλακωνουν.Ο μικρος σου αρχισε να γινεται αντρακι.
ΑπάντησηΔιαγραφήMια νεα ζωη αρχιζει για μας καθε στιγμη.Παμε χαρουμενα να την προυπαντησουμε.Πρεπει να την αναζητησουμε και πιο καλα θα προχωρησουμε κοιταζοντας μπροστα παρα κοιταζοντας πισω!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡεβέκκα πολλές απο τις σκέψεις σου ειναι και δικές μου ..ομως βλέποντας την μικρή μου λεω στον εαυτό μου ''Δήμητρα ψηλά το κεφάλι ''έτσι πρεπει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα κερασμα απο μένα για σενα έλα να το πάρεις!
Ρεβέκκα μου πέρνα να παραλάβεις ένα βραβείο!!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά κοπέλα μου και να χαίρεσαι την οικογένειά σου! Μη φοβάσαι και να μην είσαι απαισιόδοξη. Δεν είσαι μόνη σου!! Καλή δημιουργική εβδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήXα, χα! Πολύ αποφασιστικό το παλικαράκι σου! Τι νόμιζες μανούλα ότι για πάντα θα θέλει την πάνα? Μεγαλώσατε!
ΑπάντησηΔιαγραφή