Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Δεσμοι αιματος...


Απο την στιγμη που εμεινα για 2η φορα εγκυος η εννοια μου ηταν πως θα το αντιμετωπισει ο Κωνσταντινος μου(ο 1ος μου γιος) το ολο θεμα.Θεωρω πολυ σημαντικο το δεσιμο αναμεσα στα αδερφια.Ειναι ενας δυνατος δεσμος και χρειαζεται να υπαρχουν γερες βασεις ετσι ωστε τιποτα να τον σπασει.Η αδερφη μου εφυγε απο το σπιτι οταν εγω ημουν 7 χρονων και ξαναγυρισε οταν ημουν 16.Δεν την εζησα καθολου,δεν εχω πολλες αναμνησεις,δεν μεγαλωσαμε μαζι,ακομα κ τωρα δεν μιλαμε καθε μερα στο τηλεφωνο.Ομως ειναι η αδερφη μου και οτι μου συμβαινει το ξερει και ειναι διπλα μου. Εκτος ομως απο την εννοια μου για το ποσο δεμενα θα ειναι στο μελλον ανησυχουσα για το παρον.Πως θα ειναι με το μωρο?Θα του δινει σημασια?θα το ζηλευει?θα το χτυπαει?Και αλλα πολλα σκεφτομουν...Τελικα ολα πηγαν καλα.Αν εξαιρεσει κανεις την απιστευτη γκρινια και το ατελειωτο κλαμα τους πρωτους μηνες.Με το μωρο ηταν αψογος.Και εμεις δεν τον αφησαμε εξω απο τιποτα.Μεχρι και στο μαιευτηριο πηραμε μονοκλινο για να ερχεται να μας βλεπει,να μην νιωσει οτι τον αφησα.Και τωρα 14 σχεδον μηνες μετα τα πανε ακομα καλα.Οσοι με ρωτουσαν και τους ελεγα οτι ολα ειναι καλα απαντουσαν ''σε λιγο καιρο θα δεις''.Αυτο το σε λιγο ακομα δεν ηρθε.Τωρα που ο μικρος αρισε να κανει βηματακια παιζουν τοσο ομορφα μαζι που καθε φορα συγκινουμαι και ευχομαι να παραμεινουν ετσι για παντα...σας λατρευω ζωουλες μου...

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Χειμωνιασε...

Εχθες τελειωσα την τακτοποιηση στις παιδικες ντουλαπες.Εβαλα στη ακρη τα πολυ καλοκαιρινα και εβγαλα τα χειμωνιατικα τους.Δυο φορες τον χρονο ,με καθε αλλαγη εποχης και με καθε φορμακι που βαζω στην ακρη οριστικα συνειδητοποιω πως τα μωρα μου μεγαλωνουν.Ηδη εχω γεμισει μια σακουλα που απο εξω εγραψα (απο 0 εως 12 μηνων).Του μεγαλου τα βαζω στην ακρη για να τα φορεσει αργοτερα ο Μαριος.Και σε 6 μηνες θα φιαξω αλλη μια κοκ.Καθε χειμωνας που ερχεται σηματοδοτει για μενα κατι το καινουριο.Δεν ειναι πολυ ομορφο και παραλληλα ενδιαφερον να παρακολουθεις τα παιδια σου να μεγαλωνουν? Και καποιες στιγμες που κοιταω παλιες φωτογραφιες νιωθω οτι μεγαλωνουν πολυ γρηγορα,οτι δεν τα προλαβαινω.Θελω να ρουφηξω την καθε στιγμη που περναει,το καθε λεπτο,γιατι ειναι μοναδικο και δεν το ξαναζεις...Σας αγαπαω αγγελουδια μου...Σας ευχαριστω που με κανατε να ζησω συναισθηματα που δεν ηξερα οτι υπαρχουν...

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Σκεψεις μιας μαμας Νο1#

Σημερα το απογευμα ηρθε η ανιψουλα μου να παιξουν με τον ξαδερφο της .Τα παιδια περασαν πολυ ομορφα,ομως σε καποια στιγμη που ο γιος μου εκανε φασαρια,στην προσπαθεια του να εξολοθρευσει ενα αθωο μυρμηγκακι και ενω ο αδερφος του κοιμοταν,νευριασα τοσο πολυ που τον τραβηξα απο το χερι.Πεντε λεπτα αργοτερα ημασταν αγκαλιασμενοι και μου ελεγε ''εισαι η αγαπουλα μου'.η αδερφη μου γυρισε και μου ειπε 'τελικα εισαι σχιζοφρενης'και αυτο γιατι με βλεπει την μια να θυμωνω και να νευριαζω και τα επομενα λεπτα να σφιχταγκαλιαζομαστε.Εχω ξεφυγει αρκετες φορες τον τελευταιο χρονο,μεχρι και χερι εχω σηκωσει και φυσικα το εχω μετανιωσει και οι ενοχες με κυριευουν.Σε τι σημειο τελικα μπορει να σε φερει ενα παιδι?Μετα την γεννηση του Μαριου η υπομονη μου εχει λιγοστεψει και η ζαβολιες του Κωνσταντινου εχουν αυξηθει.Σιγα σιγα βρισκω τις ισσοροπιες μου,παρολαυτα υπαρχουν στιγμες που ξεφευγω και νευριαζω και ανεβαινει το αιμα μου στο κεφαλι.Οι θεωριες καλες ειναι.Και εγω σε στιγμες ησυχιας θεωρητικα ξερω πως πρεπει να πραξω.Οπως ξερω οτι θα συνεχιζω να θυμωνω  και μετα να συμφιλιωνομαστε και θα συνεχισω να εχω ενοχες για καθε φορα που του φωναζω.Θελω πολυ να μου πειτε εσεις πως αντιδρατε σε παρομοιες συνθηκες και πως αισθανεσθαι.Περιμενω τα σχολια σας με ανυπομονησια.Παω να φιλησω τον γιο μου τωρα που κοιμαται και να τον παρω μια σφιχτη αγκαλια...σας φιλω...

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Πως τα περασα το Σαββατοκυριακο...Νο2


Την Κυριακη το απογευμα παντρευτηκε η καλη μου φιλη Πελαγια και ο Γιωργος στο ομορφο Περαχωρι.Η Πελαγια ηταν πολυ χαλαρη,αντιθετα με τις περισσοτερες νυφες και ευχαριστηθηκε το καθε λεπτο.Μετα το γαμο ακολουθησε μπουφες και περασαμε υπεροχα.Ευτυχως εκατσε ο γλυκος μου ο αντρουλης με τα παιδια για να μπορω εγω να ξενυχτισω με τους φιλους μου.
το προσκλητηριο του γαμου...
στο σπιτι της νυφης..
λεπτομερεια απο τον στολισμο στο σπιτι...
το υπεροχο νυφικο...
Γλυκο μου Ζιζακι και Γιωργο να ζησετε ευτυχισμενοι και να ειστε παντα ερωτευμενοι οπως τωρα...

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Πως τα περασα το Σαββατοκυριακο...

        Αυτο το διημερο ηταν γεματο απο ομορφες στιγμες,ευτιχισμενα προσωπα και γλυκες φωνουλες.Ας σας περιγραψω ομως πως περασα.                                                              Το Σαββατο βαφτιζε, η φιλη μου Δωρα και νονα του γιου μου Μαριου,το 2ο παιδακι της ενα γλυκο κοριτσακι.
Το προσκλητηριο της βαφτισης...
Το εκκλησακι που τελεστηκε το μυστηριο ηταν η πρωτη φορα που το επισκεπτομουν.Σε ολο το στολισμο πρωταγωνιστουσε το φουξια και το πρασινο της φυσης,ενας υπεροχος συνδυασμός.
                                      Η μπεμπα που απο εδω και περα θα την φωναζουν Αφροδιτη εκλαψε πολυ την διαρκεια του μυστηριου και μολις η βαφτιση τελειωσε την πηρε ο υπνος...                                                                                    Αφροδιτη να χαιρεσαι το ονομα σου...                        Για το πως τα περασα την Κυριακη θα σας πω το βραδυ...Ο Κωνσταντινος μου με τραβαει να φτγουμε.Βιαζεται να παμε στον φιλο του τον Σταθη που σημερα εχει την ονομαστικη του εορτη.Τα λεμε αργοτερα.....

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Γλυκεια Παρεα...


Ειμαι πολυ χαρουμενη που 10 μερες μετα που ανοιξα το blogακι μου 14 φιλοι, μου ανοιξαν την αγκαλια τους και με εβαλαν στην παρεα τους.Η τεχνολογια τελικα εχει και αυτη την δικη της μαγεια.Πως αλλιως θα σας γνωριζα μιας και η αποσταση ειναι μεγαλη  αλλα η οθονη που εχω μπροστα μου την μηδενιζει.Και να μαι να λεω τις σκεψεις μου και τα νεα μου.Να τα μοιραζομαι με εσας τις blogοφιλες μου οπως τα κουβεντιαζω με τις φιλες μου στο τηλεφωνο.Ελπιζω καποια στγμη να γνωριστουμε και απο κοντα.Τα φιλια μου....

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Ποια ειναι καλυτερη μαμα...?

Από την μέρα που γινόμαστε  μανούλες  προσπαθούμε για το καλύτερο. Έτσι και εγω  έπεσα με τα μουτρα στο διαβασμα.Ηθελα να γινω η καλυτερη μανουλα του κοσμου για τα παιδια μου, ακόμα το θελω.Απλα τωρα μετα απο 3,5 χρονια εχω χαλαρωσει λιγο.Αυτο που βλεπω γυρω μου και με ενοχλει ειναι οταν προσπαθουν καποιο γονεις να πεισουν τους υπολοιπους οτι  αυτοί  είναι καλύτεροί,αυτος ο ανταγωνισμος που δημιουργειτε για το ποια ειναι η καλυτερη μαμα με κανει εξω φρενων.Πρεπει να ειμαστε καλοι γονεις πρωτα απο ολα για τα παιδια μας και οχι για να το δειχνουμε.Και εννοειτε οτι θα κανουμε λαθη και πολλες φορες θα ξεφυγουμε,γιατι ειμαστε ανθρωποι και καλα τα βιβλια και οι θεωριες αλλα κανεις δεν μας ειχε προειδοποιησει για τα ατελειωτα ξενυχτια,για τις μερες που θα παρακαλας να προλαβεις να κανεις ενα ντουζακι,για τις ατελειωτες ωρες γκρινιας και μουρμουρας του παιδιου σου χωρις λογο και ενα σωρο αλλα που τα αντιμετωπιζεις μολις γινεις γονιος.Δεν ειμαι και δεν θελω να γινω τελεια μαμα,θελω και προσπαθω να ειμαι χαρουμενη και χαλαρη μαμα για να ειναι και τα αγορακια μου καλα και ευτιχισμενα.Δεν τα καταφερνω παντα, καμια φορα πεφτω στην παγιδα να θελω το παιδι μου να μην ειναι ζωηρο και ενοχλει τους ,να χαιρεταει αντι να μουγκριζει,να λεει παντα ευχαριστω οταν του δινουν κατι.Αλλα μετα ξυπναω και θυμαμαι οτι ειναι ακομα μικρο παιδι ετσι τον αφηνω να μουγκριζει αντι να χαιρεταει και να χτυπιεται οταν δεν γινεται το δικο του χωρις να με νοιαζει τι θα σκεφτουν οι αλλοι για τον τροπο που μεγαλωνω τα παιδια μου...

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Περπατησε ο πριγκηπας μου!!!

Μετα απο λιγα δευτερολεπτα εκανε τα πρωτα του 3 βηματακια
Το Σαββατο το πρωι ο αντρουλης μου λογω βροχης δεν πηγε για δουλεια.Ηταν πολυ τυχερος και εγω μαζι γιατι ο Μαριος μας εκανε τα πρωτα του βηματακια,χωρις να κρατιεται απο καπου.Η χαρα και η συγκινηση ηταν μεγαλη.Εχθες εγινε 13 μηνων.Η πρωτη φορα στο καθετι που κανει ενα μωρο ειναι μοναδικη.ειτε αργησει ειτε οχι.Και για εκεινα καθετι ειναι μεγακη κατακτηση και κατορθωμα,το βλεπεις στα ματακια τους την χαρα και τον ενθουσιασμο.Κατι τετοιες στιγμες καταλαβαινω πως τα μικρα και τα απλα πραγματα αρκουν για να ειμαστε ευτυχισμενοι...

Παιχνιδακι ολο αγαπη Νο2

Σήμερα το πρωι ανοιγοντας τον υπολογιστη ειχα μια ευχαριστη εκπληξη,η φιλη μου η Γωγω με προσκαλεσε να παιξουμε σε ενα παιχνιδι διαφορετικο απο τα αλλα.Η χαρα μου ηταν διπλη γιατι ειναι το πρωτο παιχνιδι που παιρνω μερος!                        Αρχιζω λοιπον να γραφω ποια ειναι τα 10 φαινομενικα ασημαντα πραγματα που αγαπω.                                                                                                                                                         1.η θαλασσα...

                                                                                    2.η μυρωδια της βροχης...                                                                                                                                                          3.ο καφες με μια φιλη...                                                                                                              4.οι πριγκηπες...                                                                                                                                         5.ο υπνος...                                                                                                                                  6.τα playmobil...                                                                                                                               7.τα Κυριακατικα τραπεζια...                                                                                                                                 8.τα αστερια...                                                                                                                                9.τα αλμπουμ με φωτογραφιες...                                                                                         10.το τζακι μας...                                                                                                                                                                                             Τωρα με την σειρα μου θα ηθελα να προσκαλεσω να παιξει μαζι μας την Μαριτσα,την Σκιουρομανουλα και την newagemama.Ελπιζω να το απολαυσετε οσο και εγω...

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Ειμαστε παλι αρρωστοι!!!


 Μολις  4 μερες μετα την εναρξη του παιδικου σταθμου και αρρωστησαμε.Κρυωσα πρωτα εγω,μετα ο Μαριος ,ο Κωνσταντινος και τελος ο μπαμπας.Εχουμε δεκατακια ,λαιμο κοκκινο και πρησμενο και πολυ βηχα.Ειδικα ο μικρος κανει συνεχεια εμετο γιατι βηχει και πνιγεται.Ξερω ολες τα εχουν περασει αλλα δεν μπορω να βλεπω τα μωρα μου αρρωστα.Μια γνωστη μου ειχε πει οσο περισσοτερες ιωσεις περασουν τοσο περισοτερα αντισωματα θα εχουν.Ισως εχει δικιο.Η πρωτη χρονια στο σχολειο λενε ειναι δυσκολη,την 2η ειναι καλυτερα τα πραγματα.Επισης διαπιστωσα ποσο ξερουν οι απεξω τι ειναι καλυτερο για τα παιδια μου,οχι μονο απο εμενα αλλα και απο τον παιδιατρο μου.Μην λεω βεβαια πολλα,ισως κανω και εγω τα ιδια αργοτερα.ελπιζω να γινουν γρηγορα καλα για να τα πουμε καλυτερα.
     Περαστικουλια σε ολους οσους ειναι αρρωστουληδες!!!
                                                                                                             

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Ετοιμοι για το σχολειο

Τις τελευταιες 6 μερες περιμενουμε με ανυπομονυσια τα σχολικα ειδη που παραγγειλαμε μετα απο πολυ ψαξιμο.Θελαμε κατι συγκεκριμενο,κατι το οποιο θαυμαζει ο γιος μου ο Κωνσταντινος και τελικα το βρηκαμε στο www.toys.gr που εχει απιθανα πραγματα για παιδια.
H σχολικη μας τσαντα
Δεν ειναι Τ Ε Λ Ε Ι Α!!!!!!
Το μπωλ φαγητο και το παγουρινο.
Για να μην βρεχεται το αγορακι μου.
     Το μονο που λειπει ειναι  γαλοτσες αλλα δεν βρηκα.Πως σας φαινονται?

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Η γιορτη του πριγκηπα μου Μαριου.

Μοναστηρι Καθαρων
Θεα απο το Μοναστηρι

Σημερα στην ομορφη Ιθακη Ειναι η γιορτη της Παναγιας της Καθαριωτισας.Ετσι λοιπον γιορταζει και ο γλυκος μου πριγκηπας Μαριος.                                                                                    

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Η βαφτιση του Κωνσταντινου και της Δαναης


Την Κυριακη το απογευμα στις 7 βαφτισε η κολλητη-κουμπαρα-αδερφη μου Μαργαριτα τα μολις 7,5 μηνων διδυμακια,τον Κωσταντινο και την Δαναη.Ολα ηταν πολυ ομορφα στολισμενα οπως επρεπε για τα δυο αγγελουδια μας.Φιλεναδα μου καλη να σου ζησουν,καλοφωτιστα και να ειναι παντα καλα και ευτιχισμενα.

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Η πρωτη μας μερα στον παιδικο σταθμο


Σημερα ηταν μια πραγματικα συγκινητικη μερα για μενα.Ο Κωνσταντινος μου πηγε για πρωτη φορα παιδικο σταθμο.Ενω μεχρι σημερα ξυπνουσε το αργοτερο μεχρι τις 8,σημερα λες και το ηξερε τον σηκωσα με το ζορι μετα απο πολλα φιλια στις 9.30.Ηπιαμε το γαλα μας ,εβαλα και τον Μαριο στο αμαξι και πηγαμε στο σχολειο,τον αφησα με ενα φιλι και εφυγα γεματη αγωνια.Περιμενα με αγωνια μηπως χτυπησει το τηλ και απο την αλλη κοιταγα την ωρα.Για πρωτη μερα τον αφησα μονο 1 ωρα να προσαρμοστει.Ολα πηγαν καλα.Δεν εκλαψε καθολου και δεν ηθελε να φυγουμε.Η δασκαλα τον αποχαιρετησε με ενα δωρακι.τα συναισθηματα πολλα.Ξαφνικα συνειδητοποιεις οτι το μωρο σου μεγαλωσε,εγινε πια αγορακι.Αυτη ομως δεν ειναι και η μαγεια του παραγματος.Ερωτα μου καλη αρχη στο καινουριο σου ξεκινημα.Σε φιλω γλυκα.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Free Counters